Galkon van 6D Wonen brengt bewoners dichter bij elkaar in Diederikshof

Je bent hier:

"Een galkon? Ik had in eerste instantie geen idee wat ik me daarbij moest voorstellen", zegt Mary Lelieveld, huurder van appartementencomplex Diederikshof in de Tuyn van Palensteyn in Zoetermeer. Nu wil ze niet meer zonder. En dat geldt ook voor haar buren. "Het is waanzinnig", zegt Willem Werensteijn over zijn galkon. Dat is een kruising tussen een galerij en balkon.

De seniorenwoningen van Diederikshof, die in de zomer van 2023 werden opgeleverd, zijn allemaal voorzien van een galkon. De bewoners hebben ieder op geheel eigen wijze invulling gegeven aan deze buitenruimte. De een heeft een tuinset neergezet, een ander loungestoelen omringd met bloembakken. "Het idee van de architect was om eenzaamheid tegen te gaan", legt huurder Mary Lelieveld uit. "Bewoners van de middenhuurappartementen in het complex, die wel een apart balkon hebben aan de voorkant, zijn soms jaloers. Een buurvrouw zei tegen mij; 'als ik de deur binnenloop ben ik alleen'. Als ik thuiskom, zitten mijn buren vaak gezellig op het galkon; dan doen we een bakkie of wijntje."

'Sneller contact'

Werensteijn woont op de eerste verdieping. "Een galkon is geweldig. Hierdoor maak je veel sneller contact met de buren", zegt hij. "Ik had eerst mijn bedenkingen, omdat Palenstein niet als een van de betere wijken bekend stond; maar er is door de nieuwbouw een hele nieuwe wijk ontstaan. Deze woning is fantastisch: uitgerust met zonnepanelen, vloerverwarming en dus een galkon." De voordelen hiervan zijn volgens hem groot. "Op een balkon zit je afgezonderd van iedereen; hier lopen je buren langs", aldus Werensteijn. "Zodra het zonnetje schijnt, kun je al buiten zitten." De naam van het complex is overigens een knipoog naar het verleden. Op deze plek stond voorheen de Diederik van Teilingenflat. Het woord 'hof' is een verwijzing naar de Tuyn van Palensteyn.

Sociale controle
Ankie Wiggers woont naast Werensteijn. "Het enige dat mij tegenstond aan de woning was in eerste instantie het galkon, maar in de praktijk valt dit reuze mee. De sociale controle vind ik juist heel fijn. Als mijn buren mij twee dagen niet gezien hebben, bellen ze even aan." Ook zij wijst erop dat je met een eigen balkon minder snel contact hebt met de buren. "Je hebt weliswaar iets meer je eigen plekje, maar je doet ook minder snel een bakkie met elkaar. Iedere dag op de koffie met elkaar hoeft ook niet. Het is ook prima om gewoon even alleen te zitten op je galkon." Met de was ophangen, houdt ze wel rekening met de buren. "Ondergoed hang ik tussen de handdoeken of laat ik binnen drogen. Ze hoeven ook niet alles van me te weten", lacht Wiggers.

"Je maakt door het galkon toch sneller een praatje."

- Lia van Rhoon, bewoner Diederikshof

Iedere avond samen eten

Lia van Rhoon die boven Wiggers woont heeft het helemaal naar haar zin in Diederikshof. "Ik wil hier niet meer weg; het is heerlijk", zegt Van Rhoon. "Ik vind het ook niet vervelend als mensen voorbijlopen. Je maakt door het galkon toch sneller een praatje." Ze verliet een eengezinswoning voor het gloednieuwe appartement. Samen met hondjes Bram en Lola heeft zij haar plek inmiddels helemaal gevonden. "Ik vind het heerlijk om even buiten te zitten; zeker met goed weer. Anders zit je ook maar de hele dag binnen." Een van haar dochters trok de stoute schoenen aan toen zij lucht kreeg van de bouw van dit complex. "Zij is toen naar De Goede Woning gestapt. Mijn beide dochters wonen hier ook in de buurt." Haar man overleed een jaar voor de verhuizing. Inmiddels heeft ze veel nieuwe vrienden gemaakt in het complex, waaronder onderbuurman Willem. "We eten elke avond samen. Hij kookt altijd en de boodschappen betalen we samen. Dat is toch een stuk gezelliger." Haar vrijetijd brengt ze graag door in haar knutselhoek in de woonkamer. "Iedereen krijgt van mij een zelfgemaakte (kerst)kaart."

Terugkeer naar Palenstein

De meeste galkons zijn overdekt; behalve die op de bovenste verdieping. "Dat vind ik het enige minpunt", zegt Lelieveld. "Bij een zomerse bui zit je niet droog en bij storm is er wel eens een parasol het dak op gewaaid. Verder hebben we het hartstikke gezellig op ons rijtje en met de benedenburen. We hebben allemaal hetzelfde balkondoek tussen de spijlen van de galkons en leuke plantjes staan. Ik heb vroeger ook in Palenstein gewoond en heb altijd gezegd dat ik weer terug zou willen", aldus Lelieveld. "Nu ben ik eindelijk terug."

Dit artikel is tot stand gekomen dankzij De Goede Woning.
Fotografie: Tanja Verkaik